Monday, March 18, 2013

მე რომ...

     ახლა ვფიქრობდი აი რომ მოხდეს ასე დამეცეს თავში მეხი, კომიდან გამოვიდე, ტვინის შერყევა მივიღო, ჩართული ფენი წყალში ჩავდო ან "დავბოლდე" და შევძლო ისეთი რამ რაც აქამდე არ შემეძლო.. რომელ სუპერ შესაძლებლობას ავირჩევდი მმმმ 

1.კითხულობდე სხვის აზრებს...
ძაან მომაბეზრებელია ასე მგონია, ჯერესერთი სულ ყველაფრის ცოდნა უინტერესოა მეორეც არარსებობს ადამინი თუნდაც ახლო დებილობა რომ არ გაევლოს თავში და ამ დებილობაზე ფიქრიც კი დებილობაა ნუ თუმცა პლიუსიც აქვს ყოველთვის გეცოდინება რას იტყვის(შეიძლება არც თქვას) ადამიანი იქამდე სანამ იტყვის და როგორ მივა ამ სათქმელამდე..
2.ხედავდე სიბნელეში...
აი ავტომატურად რომ გადადიოდე ღამის ხედვაზე და აღარასდროს ეტაკებოდე ნივთებს და არ აბიჯებდე ბოლოდან მეორე კიბეს ფეხს იმ აზრით რომ ეს ბოლოა და მერე გიწევდეს გაუთვლელი და წაბორძიკებული ნაბიჯის გადადგმა (გამოცდილი მაქ) ხოდა წარმოიდგინეთ რამდენი ფული დაგეზოგებოდა შუქს საერთოდ არ აანთებდი და თვალების უმტკინეულოდ იკითხებდი დაწოლილი დაძინებამდე.. 
3.სუნთქავდე წყალში...
მმ ეს მაგარი რამე იქნებოდა, სირინოზობა დიდად არასდროს არ მინდოდა მაგრამ როგორი ულამაზესია ოკეანის სამყარო ტელეეკრანებიდან თქვენც გექნებათ ნანახი... და  როგორ გშურს "80 000 კილომეტრი წყალქვეშს" რომ კითხულობ...და ძაან გინდა იქ იმ ამოუცნობ წყალქვეშა სამყაროში ბუზების ნაცვლად ხამანცკების თვლა...
4.იყო უკვდავი..
დიდი ვერაფერი...რა აზრი აქ უკვდავად ყოფნას თუკი ყველა შენი ახლობელი კვდება ... თუმცა ფიქრი იმაზე რომ ქუჩაზე გადასვლისას წითელი რომ აინთება ფეხს არ აუჩქარებ მიმზიდველად ჟღერს =))
5.შეგეძლოს ფრენა.. 
ხომ ეს ალბათ ბევრის ოცნებაა...მაგრამ რა იცი აქაოდა აფრინდი და რომელიმე უხეშბეწვიანმა მტაცებელმა ჩიტმა შეგსანსლოს ... ნუ თუ არ ვიქნები ასეთი პესიმისტი მაშინ შეიძლება თქვა რომ შესანიშნავი იქნებოდა ეხებოდე ღრუბლებს გრძნობდე როგორი მსუბუქი ხარ, ბუმბულივით...და იღებდე გეზს(გეზი რაღაა და "ფრთას") იქითკენ საითაც მოგინდება..
6. შეგეძოს შეუხებლად ნივთების გადაადგილება.
მმმ კაი იქნებოდა უბრალოდ ეჭვი მაქ გასუქდებოდი .. წარმოიდგინე რატომ ადგები და აიღებ კალამს თუ ის თავისით მოვა შენთან... (მუჰამედის მთის არ იყოს =)) )
7.შეგეძლოს დროში მოგზაურობა..

ხომ ესეც კარგი რამეა უბრალოდ მე ალბათ გამიჭირდებოდა მომავლის დათვალიერება..წარმოიდგინე გადახვედი მომავალში და მკვდარი ხარ =)) ან ლოთი ქმარი ყოველდღე გცემს მმ ნეა... აი წარსული კიდევ უფრო საინტერესოა... წავიდოდი ფარაონებს ვნახავდი ან ჰომეროოსს ჩემ თავს ჩავამატებინებდი სადმე =))
 
...კიდევ ბევრს დავწერდი უბრალოდ ღამის პირველი შესრულდა უკვე და ჩემ თავთან მეუხერხულება =)))....მე რომ არჩევნის უფლება მქონდეს ალბათ გამიჭრდებოდა რამე კონკრეტულის არჩევა.. თქვენ რას აირჩევდით??? (ატყდება ახლა კომენტარების ბუმი ხო ვიცი)


თაკომე

წადი fიბი, წადი



ესე მგონია მთელი დღე ცემინების მეტს არაფერს ვაკეთებ...
ერთი დღე არ გამიკეთებია შარფი და ყელისტკივილმაც არ დააყოვნა. ჰეჰ. 
მაიმუნობის ხასიათზე ვარ რაღა დაგიმალოთ. მინდა უზარმაზარი (ნუ ჩვეულებრივ ზომას რას ვერჩი... ჰო რა ათრევს უზარმაზარს... კუბოსავით მხარზე ხო არ გავიდებ?) მარკერი მქონდეს და ადამიანებს ულვაშებს ვახატავდე ( ნუ ზოგს ისედაც აქვს....) 
ვიცი,რომ ერთადერთი არ ვარ, ვისაც დროს გაჩერება უნდა. ბავშვობაში სულ ვფიქრობდი რა კარგი იქნებოდა... გაშეშებულ ხალხს, მანქანებს, შენობებს ( თორე ისე სადმე გარბიან), ცხოველებს, ცაში უცნაურად ჩამოკიდებულ ჩიტებს რომ დავათვალიერებდი, ვივლიდი სიჩუმეში და რაღაც უხარისხოს, დებილურს ვიღიღინებდი. 
მმმმ სიჩუმე... ხანდახან სადმე ქალაქგარეთ რომ აღმოვჩნდები, წარმოვიდგენ თბილისში როგორი ქაოსია და მსიამოვნებს, ამ ყველაფრისგან შორს რომ ვარ, მაგრამ ეჰ... სამწუხაროდ არ შემიძლია თბილისს დიოდხანს მოვშორდე. იმიტომ არა რომ "ჩემი ქალაქია", ან " მშობელი დედასავით მიყვარს", სიმართლე გითხრათ, თბილისი არის ის ქალაქი, რომელიც ესე მგონია ჩემით უკმაყოფილოა, ისევე როგორც მე მისით, ესე მგონია ცოცხალი ორგანიზმია, რომელიც მაგებინებს, რომ ჩემი არ ესმის. არ მიყოფს არც ერთ პაწაწინა სანტიმეტრს, სადაც მოწყენილობისას შევაფარებ თავს, თითქოს სულ მიმეორებს "fიბი წადი, წადი შენი ადგილი აქ არც არასდროს ყოფილა, არც არის და არც იქნება. წადი" ოღონდ არ მაგდებს, უბრალოდ მეუბნება დამრიგებლური ტონით. ვუყვარვარ მგონია, მაინც აქ დავიბადე და შვილობილი ვარ, ზუსტად ამიტომ მთხოვს წავიდე. იცის,რომ მისგან შორს როცა ვიქნები, გაცილებით უფრო გვეყვარება ერთმანეთი.
ერთი საათია ვცდილობ ვიპოვო ის მუსიკალური კომპოზიცია, რაც მესიამოვნება... და უბრალოდ იმას ვხვდები, რომ ძალიან მეძინება და ჭირვეული ბავშვივით ვიქცევი, მაგრამ არც "ქლათ" ეგრეა საქმე.. ეტა ჯეიმსი ჩამეღვარა ყურსასმენებში და მესიამოვნა. 
ავიჩემე წერა მინდა მეთქი და ისე მეძინება,რომ ძილზე მეტზე ვერც ვწერ და ვერც ვფიქრობ.... 
მოკლე პოსტის ავტორი... ამბიციური (აქაოდა უზარმაზარს შევთხზავო) fიბი

Sunday, March 10, 2013

"უცხო"

     ჰმმ როგორ ჯობს ფეხები რომ ძალიან დაღლილი გაქ შემოკეცო თუ დაიკიდო და როგორც გიდევს ისე გქონდეს დღეს მე და ფიბიმ ბილიარდი ვითამაშეთ ღმერთოჩემო რატომ არც კომპიუტერის და არც ნამდვილ ბილიარდში არ მიმართლებს....ისწავლა ამ ფიბიმ უკვე მოკაკული თითებით აღარ თამაშბს.. ჰუჰ როგორ არ მიყვარს კვირა, კვვირას რას ვერჩი ორშაბათი არ მიყვარს :( ხოდა გადავეჩვიე ბლოგზე წერას რაღაც მაგრამ .... წინა სემესტრში გავიარე დასავლეთ-ევროპული ლიტერატურის ისტორია და ყველაზე მეტად დამამახსოვდა კამიუს "უცხო".
    ალბერ კამიუ  (7 ნოემბერი, 1913 - 4 იანვარი, 1960), ფრანგი მწერალი და ფილოსოფოსი, აბსურდის ფილოსოფიის წარმომადგენელი, ნობელის პრემიის ლაურეატი ლიტერატურის დარგში.კამიუ გარდაიცვალა ავტოავარიაში, მისი თქმით ყველაზე აბსურდული სიკვდილი ავტოავარიაში დაღუპვა იქნებოდა და "უწია" .... ჰუჰ
ხომ წიგს რაც შეეხება "უცხოს" მთავარი გმირია მერსო, რომელიც ყველა სხვა პერსონაჟისგან განსხვავებულია, უცხოა, მისთვის ყველაფერი სულერთია იქნება ეს დედის სიკვდილი,ცოლის მოყვანა(ერთხელ თავის საყვარლის კითხვაზე მოიყვანს თუ არა ცოლად უპასუხებს რომ კი მაგრამ დააყოლებს იმასაც რომ სხვასაც რომ ეკითხა მასაც იგივეს უპასუხებდა)თუ უმიზეზოდ ადამიანის მოკვლა...მერსო თითქოს დინებას მიჰყვება, თავის გადასარჩენად არც კი იბრძვის რადგან თვლის რომ აზრი არ აქვს დღეს მოკვდები თუ ხვალ საბოლოოდ შედეგი ხომ მაინც ერთი და იგივე იქნება.მერსო გულგრილია ყველაფრის მიმართ სწორედ ეს გულგრილობა გახდება მისი გასამართლების მთავარი მიზეზი...მერსოსთვის ერთი რამაა გაუგებარი რა მნიშვნელობა ჰქონდა მის საქმეში არაბის მკვლელობას თუ სიკვდილს იმიტომ მიუსჯიდნენ რომ დასაფლავების დღეს დედა არ დაიტირა... 
   მმმ მოკლედ კი შევიჭერი ძალიან როლში მაგრამ იმედია დაგაინტერესათ საკამოდ ფსიქოლოგიურია უკვე 3 თვე გავიდა რაც წავიკითხე და მაინც მეფიქრება ხოლმე მერსოზე ... 

თაკომე

Monday, March 4, 2013

ის დღე სწავლა რომ იწყება




   დღეს დამეწყო სწავლა მეორე კურსის მეორე სემესტრი ბლაჰ ჯერ ერთი დღე ვიყავი და უკვე ასე მგონი გამოწურული ლიმონივით ვარ "დაჟე" კურკაც რომ არ დარჩა შიგნით...თვალი რომ გავახილე და უაზროდ რომ თოვდწვიმდა გულზე შემომეყარა, მერე გაწუწულს 85 რომ გაასწრო და 15 წუთი ვუცადე ეგეც გულზე შემომეყარა და ისიც 5 საათი რომ გავუძელი ენათმეცნიერებას და ლიტერატურის თეორიას მოკლედ დღეს გულზე შემოყრილი ვარ=))


   არდადაგებზე თითქმის არაფერი მიკეთებია გარდა ქუდის და კაშნეს მოქსოვისა, ფრანსუა საგანის წაკითხვისა და სერიალის ყურებისა..ხო აი, სერიალს რაც შეეხება კაი ხანია ვეძებდი რამე კარგ სერიალს და გადავაწყდი FRINGE-ს საკამოდ საინტერეოსა 5 სეზონი რომელიც არ ტოვებს გაწეილილის ეფექტს ჟანრი: საშინელებათა, ფანტასტიკა, ტრილერი, დრამა, დეტექტივი.... რეიტინგი 8.5 აქვს, სიუჟეტი ასეთია" ფედერალური გამოძიების ბიუროს აგენტი ოლივია დანემი, ჰამბურგი - ბოსტონის ავიარეისის დაღუპვის მიზეზებს იკვლევს. გამოიძიების პროცესში მის კოლეგას ჯონ სკოტს დაჭრიან. ცუდ მდგომარეობაში ჩავარდნილი ოლოვია ხვდება, რომ მის დახმარებას ფსიქიატრიულ საავადმყოფოში მყოფი ექიმი უოლტერ ბიშოპი შეძლებს. ექიმთან საუბარი მხოლოდ მისი შვილის, პიტერის თანდასწრებითაა შესაძლებელი. ოლივია აგრძელებს ძიებას და გავლენიან ნინო შარპს გაიცნობს. ოლივია, პიტერი და ექიმი ბიშოპი 627 რეისის საიდუმლოებებს გახსნას იწყებენ და ისეთ აღმოჩენებს აკეთებენ, რაც ჩვენი აღქმის შესაძლებლობას ცდება." მმ მოკლედ დედამიწას,ხალხს მეცნიერები და არამარტო იყენებენ თავისი გამოგონებების "დასატესტად" ... მოკლედ თუ საქმე არაფერი გაქვთ და სერიალს ეძებთ არ ინანებთ გუშინ დავამთავრე ღამის 2ზე და ისეთი განცდა მქონდა "კიმაგრამ ხვალ ვეღარ ვნახავ? ":D



გულშემოყრილი თაკომე


Friday, March 1, 2013

გასოფვლა ანუ ნაზი ბიძია


მმმ რაღაც გადავეჩვიე აქ წერას ორშაბათს მე და ფიბი სოფელში ვიყავით ჩემთან ისეთი ისეთი სიწყნარე იყო გეგონება სოფელს დათვივით სძინავს ზამთრობით. სიმშვიდეს მარტო ჩვენი მეგობრის(ლიკას) ალაგ-ალაგ ღრიალი არღევვდა =)) მმმ კაია სოფელში მიყინულ ხელებს "პლიტაზე" რომ ითბობ, გასათბობად ცეკვავ, დომინოს თამაშობ, ქსოვ, წიგნს კითხულობ, სერიალებს უყურებ მოწყვეტილი ხარ ქალაქის ხმაურს და "ცივილიზაციას"უამრავი დებილი ვიდეო და სურათი გადავიღეთ =))   მმმ მოკლედ სამი დღე დავყავით იქ და ჩამოვედით თუ არა გავეხვიეთ თსუს ცხრილების არჩევის აბლაბუდაში ბლაჰ როგორ მძულს ეგ დასწრებების პროცესი...
   ცხრილი მაქ კოშმარი იმედია მოვიცლი ხოლმე ბლოგისთვის. ჯერ კიდევ როდის დავწერე ბლოგზე რომ ქსოვაზე დავწერდი პოსტს ისევე როგორც გეგმაში მაქ ზაზუნაზე დავწერო მაგრამ ზარმაცმა თაკომემ თავის თავს მხოლოდ ამის დაწერა აიძულა



გაზულუქებული მე