.jpg)
ნაცნობი სახე მოდის ..მიახლოვდება და ვიცი რომ ვიცნობ ამ ადამიანს ერთ ეზოში ვცხოვრობდით ან ცეკვაზე ერთად დავდიოდით ან ჩემი კურსელია ან მეგობრის ნაცნობია ან ხშირად მხვდება ... და ყოველთვის დარწმუენბული ვარ რომ მე ამ ადამინას ვიცნობ იმას კიდევ წარმოდგენა არ აქვს ვინ ვარ მე.. არ ვახსოვარ..
თან ამას ისე დარწმუენბით და დაბეჯითებით ვფიქრობ რომ შანსი არაა გადამარწმუნო..
მგონი ეს აკვიატებაა და არა მარტო მე არამედ სხვებსაც ახასიათებთ..
აი რამდნეი ასეთი აკვიატება გვაქ და ვერ ვამჩნევთ ...
მოდის ის ქუჩაში ახლა დაუმთავრდა 3 ლექცია ან სამსახური ან მეგობართან იყო ან რამის საყიდლად გამოვიდა, ცოტა ცხელა ფიქრობს იყიდოს თუ არა წყალი ერთ მაღაზიას გამოცდა მეორესაც ეზარება სიარული..
შორიდან ნაცნობ სახეს არჩევს უახლოვდება, დარწმუნებული იმაში რომ მას ვერ ცნობენ .. ერთ ეზოში ცხოვრობდნენ ან ცეკვაზე დადიოდნენ ერთად ან მისი კურსელია ან მგეობრის ნაცნობია ან ხშირად ხვდება ხოლმე (მოკლედ ათასი სხვა ვარიანტი)
მე და ის ნაცნობი ჩავუვლით ერთმანეთს.. ვინ იცის მერამდენედ... გვქონდა აკვიატებული ფიქრი..
თაკომე
No comments:
Post a Comment