მე-2 კურსის 1-ლი დღე

  მმმმ პირველი დღე ყოველთვის ემოციურად დატვირთულია ....ჩემი პირველი დღე სკოლაში იმით დაიწყო რომ დედაჩემმა საგულდაგულოდ ნაყიდი ყვავილები სხვა ქალს მიმაცემინა ( ვაიმე რა კარგად ვფლობ ქართულს) ანუ დამრიგებლები აერია... მერე ...ზურაბ ჟვანია გვილოცავდა ბავშვებს სკოლის დაწყებას და მეც მოწყენილობისგან სკოლის ფანჯრიდან "გადმოხედებულ" ( ვაიმე რა კარგად ვფლობ ქართულს2)ქალს ვეჯღანებოდი რომელიც შემდგომში ჩემი დამრიგებელი აღმოჩნდა და შემრცხვა კიდეც კლასში რომ შევედი...
 უნივერსიტეტის პირველი დღე სულაც არ იყო შთამბეჭდავი... არც კი მახსოვს რა განცდებით დავტოვე ჯერ კიდევ სარემონტო სამუშაობში "თავჩაქინდრული" პირველი კორპუსი არც დაბენეული პირველკურსელი ვყოფილვარ ვინმე "უფროსკურსელს" ჩემზე საღადაო თემა რომ მისცემოდა..უფრო აგრესიული ვიყავი =))) თსუს გარუკვევლობაში მქონდა პირველად ფეხი შედგმული და აბა რა იქნებოდა...
   მმმ მე-2 კურსის პირველი დღე კი იმით დაიწყო რომ ქუჩის შესახვევიდან 85 ნომერი დავინახე წამებში უამრავი რამ გავიფიქრე აჯობებდა გავქცეულიყავი და ხალხს ჩემზე ეღადავა(რატომღაც მგონია რომ ვინც ავტობუსში ზის გულში ყოველთვის "ღადაობს" გამოქცეულ მგზავრზე) ან არადა დამეგვიანა რადგან 85 ისეთი იშიათობაა პავლოვის ქუჩაზე როგორც თემო ხვიბლიანი 21 საუკუნეში...მოკლედ გავიქეცი უკვე დაძრულ ავტობუსში შევხტი... და უპს... რა შევხტიი.. =)) მხრით ჩამოვეცვი რაღაც ბასრს ნუ ცოტატი ვაზვიადებ მაგრამ მერე მთელი დღე მიხდებოდა იმის ახსნა რას ნიშნავს ავტობუსს შევეჯახე =)) იქ მისულს მთელი უნივერსიტეტი თუ არა უმეტესობა პირველი კორპუსის ეზოში დამხვდა... შესუნთქულმა გავიარე იქაურობა და როგორც მოწადინებული სტუძენტი ლექციაზე შევედი მმმ საკმაოდ საინტერესო ლექციები მელის წინ ვგრძნობ ერთადერთი რატომაც ფილოლოგობა მიხარია ლიტერატურაა ...
  მმმ კიდევ მე და ფიბიმ გენიალური ფრაზა მოვისმინეთ ჩემს ლექციაზე =)) რომ დედის საშო სამოთხეა... ლექტორმა ამაშi აშკარად ღრმა აზრი ჩადო მაგრამ 2 საათი ბოდიალის შემდეგ არც მე და არც ფიბის ფხუკუნის მეტი არაფერი შეგვეძლო =))
  მოკლედ მე დღეს არც დაბნეული პირველკურსელები მინახავს და არც მაგათზე მიღადავია ....არის ჩემში რაღაც არასტუდენტური


მე-2 კურსელი თაკომე