აი ახლა ვზივარ თვალებგამომშრალი ორი "სელპაკი" მიგდია წინ და ვწერ ფილმზე რომლის ყურებასაც 10 წუთია მოვრჩი. აი ხომ არსებობენ ფილმები და რომ უყურებ და გავა 1 წუთი და აღარც გახსოვს, მე კიდევ მგონია რომ კაი ხანი გამყვება ეს ფილმი უფრო მეტად მძაფრი ემოციური შეგრძნებები. ხან რომ გინდა ვიღაცა მოკლა, შემოულაწუნო, იქვითინო, ხან ი
ღიმი, გეცინება საერთოდ მიკვირს როგორ "ტენიან" ხოლმე 300 - 500 გვერდიან წიგნებს 1 საათში და მიჩდება უკმარისობის განცდა გადაეღოთ 3 საათიანი და ვუყურებდი.. ძალიან ძნელია რაღაც დიდი და კაი შეკვეოცო. არ ვიცი ჯერ წიგნი იყო ამ ფილმზე დაწერილი და მერე ფილმი გადაიღეს თუ არა მაგრამ თუ ასე იყო.. მაშინ ყოჩაღ. ბოლო 30 წუთი სრულიად სხვა განწყობა გაქ , გაბრაზების კითხვისნიშნების თავში...
ეს არაა სიყვარულის ბანალური ისტორია არც ორიგინალური, რაღაც უფრო მეტია თავგანწირული ... არ ვიცი უკვე მოგინდა თუა რა ამ ფილმის ნახვა და გაინტერესებს თუ არა რაზე ვლაპარაკობ...
"venuto al mondo" სხვის მოყოლილს რომ შენი თვალით ნანახი ჯობს ფაქტია, ამიტომაც გადავწვიტე რომ არ მოვყვე სულ ცოტათი მაინც შინაარსი, არაა აუცილებელი დაიწყება თუ არა ფილმი თავისით ჩაგითრევს.
...ფილმი საკმაოდ მძაფრია და ტკივილიანი თითოეული პერსონაჟის ტკივილს განგაცდევინებს... გამონახეთ 2 საათი და დამიჯერეთ არ ინანებთ.
თაკომე
ვგიჟდები
ReplyDelete