მმმ ჩემი უსაყვარლესი წიგნი გურამ დოჩანაშვილის "სამოსელი პირველი"უზომოდ ბევრ მასალას იძლევა ჩვენი გვერდისთვის "უჯრიდან"..
" მეც თქვენსავით ვიყავი ერთხანს, მხოლოდ ჩემიანები მიყვარდა. და მერე, ჩემთვის მოულოდნელად, სულში გამეფურჩქნა უცნაური, სიყვარულის მცენარე - აბა თუ მიხვდებით, რომელი?
-ყაყაჩო!
-არა, ჩქარა ჭკნება...
-ენძელა!
- ნაზია ძალზე...
- გეორგინი!
- გაფოფრილია...
- ვარდი!!
- შაბლონურია...
- აბა რა?!
- და უცებ სულში გამეფურჩქნა უცნაური მცენარე, - სიყვარულის კაქტუსი - ეკლიანი და ეკლებიანი, ოღონდაც საოცრად ტკბილი იყო მისი ყოველი ჩხვლეტა, და აი, ახლაც, თქვენ რომ გიყურებთ, ახლაც, მჩხვლეტს...
- ყურადღებას ნუ მიაქცევ ალექსანდრო!
- როგორ არ მივაქციო - გაიკვირვა ალექსანდრომ, - მჩხვლეტს... "
"ვიღაცამ თითქოს ხელისგული მიადო ლტოლვილს და, თუმცა ეძინა, სიამოვნებისაგან კიდევ უფრო გაიტრუნა . რაღაცა მსუბუქი, თბილი ელანუნებოდა ლოყაზე და ჟრუანტელმა დაუარა. უზომოდ მადლიერმა წამოიკვნესა და თვალი გაახილა თუ არა, მაშინვე შეშფოთებულმა სახე მოიჭმუხნა და ხელით მოიჩრდილა – მზე დასდგომოდა სახეზე."
"სულ ერთადერთხელ გაჩნდეს ადამიანი და ისიც სხვისთვის?!"
"სულ ერთადერთხელ გაჩნდეს ადამიანი და ისიც სხვისთვის?!"
"-ჩვენ ყველასა გვაქვს ჩვენი ქალაქი , ოღონდ ხანდახან არ ვიცით ხოლმე .. "
” ნამდვილი ქალი ფეხაკრეფით უნდა დაირებოდეს… ოღონდ უნებურად..როგორც დევნილი… ან მდევარი.. – და როცა მოვა,როდესაც მოვა, და შემოგხედავს,რაღაცას მაშინვე უნდა მიგახვედროს – დუმილის დროსაც, მუდამ რაღაცას უნდა ამბობდეს ნამდვილი ქალი…
ზურგიდანაც რომ აათვალიერო, მაინც უნდა მიხვდე – მხარი , კისერი, ნამდვილი ქალის წელი, ხელები მუდამ ამბობენ…და თუ პირისპირ დგას და გიყურებს, მაშინ.. ო, მაშინ…
თვალებით ყევლაფერის თქმა უნდა სეძლოს ..ყველაფერი მიგანიშნოს, და რაც მთავარია უნდიხარ შე თუ არა…
-სახლის ჩრდილებიც, – ყველაფერს აქვს თავის ჩრდილი – შუბლს,თმას ცხვირს, ტუჩებს..
ხელისგული – ნამდვილი ქალის ხელის აიღეთ, ვიწრო ხელისგულს დახედეთ და ნაზ, მშრალ ხაზებს დიდხანს უცქირეთ…მერე ფრთხილად ჩამოაყოლეთ სამი თითი და თვალებში შეხედეთ – მაშინვე მიხდებით ნამდვილი ქალი თუა – ანდა საკუთრი ხელისგული დაადეთ და მაშინვე რაღაცას იგრძნობთ -რაღაც შორეულს, რაღაც ბუნდოვანს, ყოველთვის გეტყვის ქალის ხელისგული…და თუ უყვარხარ,თუ უყვარხარ, მაშინ მხარზედაც, ჩაცმულსაც კი რომ დაგადოს ის ნაზი ხელი ….. ”
"დედამიწას სიყვარული ატრიალებს, ასე რომ არა დაიქცეოდა, ამდენი ცოდვა დაამძიმებდა, ვეღარ შეძლებდა ბრუნვას. ზოგ–ზოგებისადმი სიყვარული რომ არა."
"წყაროდან ჭიქას ნუ წამოიღებ"
"აქ დომენიკომ ვეღარ მოითმინა, განზე მიაბრუნა თავი, და მხარუკუღმა დაუღრიალა:- ადამიანის სიკვდილს რაღად მაყურებინეთ!მაშინვე მშვიდად უპასუხეს:-ადამიანი რომ გყვარებოდა"
"-ცოლი გყავს?
-არც ისე"
"- ერთ იცოდე, დომენიკო: ის ნიადაგი, სადაც მცენარე–მტაცებელი იზრდება, ცუდია. მცენარის ბრალი კი არაა, მწერებს რომ ხოცავს და ისე იკვებება, ნიადაგის ბრალია, კარგად დაიმახსოვრე ეს დომენიკო."
"ღამის 12 საათია და ყველაფერი გენიალურადააა"
თაკომე
No comments:
Post a Comment