შეხვედრა მწერალთან

  არსებობენ გრძელი დღეები და არსებობენ გაწელილი დღეები რომლებიც ერთი სული გაქვს დასრულდნენ ...
მე კიდევ ჩემ ერთ გრძელ დღეზე მოვყვები ..
   ყველაფერი "აღმოსავლური ფილოსოფიური მოძღვრებებით" დაიწყო მართალია მაგვიანდებოდა მაგრამ ვიცოდი რომ ლექტროი როგორც ყვოელთვის 20 წთ დააგვიანებდა.. არც შევმცდარვარ. მერე ანტიკური ლიტერატურით გაგრძელდა რომელიც ჩემდა გასაკვირად ძალიან შემიყვარდა, მერე დავდებ ერთ კარგ(ნუ ვეცდები კაი გამოვიდეს) "პოსტს" ამ თემაზეც..ხოდა რაღა გავწელო და უნივერსიტეტში ყველა განცხადებას ვკითხულობ თქო არა მაგრამ ტურაშვილის "ჯინსების თაობი " ყდის სურათმა მიმიზიდა დავხედე და აღმოვაჩინე რომ დღეს ტარდებოდა შეხვედრა ხოდა მეც რაღა კიინოში წავსულიყავი და უცბა"თ" შევცვალე გეგმები :) 

  ტურაშვილის ლოდინი სულაც არ იყო დამღლელი პირიქით ბევრი ვიხალისეთ რაღაცეებზე სანამ მოვიდოდა მუსიკას ვუსმენდით აუდიტორიაში მე მზიკა და ფიბი ვკამათობდით უფრო ვსაუბრობდით იმაზე როგორ უყავრდება ადამიანს წიგნი ... მოკლედ რაღაც კარგი მეგობრული გარემო შეიქმნა ორგანიზატორებიც გვამხიარულებდნენ . 
   ბატონი (ნუ დათოთი რომ მივმართო რაღაც ნიტოა=)) დათოც ისეთი აღმოჩნდა როგორიც მაგისი წიგნებია რაღაცნაირი ძალიან ღია,თავმდაბალი, უშუალო, მხიარული შემოვიდა თუ არა გაგვამხიარულა ... აღნიშნა რომ თსუს 1 კორპუსი მოეწონა განსაკუთრებით ტუალეტი და რომ თვალებს არ უჯერებდა... და რომ არა დეკანი(ან რექტორი) იქიდან არც გამოვიდოდა =)) (სხვათაშორის გამოვტყდები და მეც ძალიან მომწონს ეგ ადგილი თსუში :=))) 
ისაუბრა დავით გარეჯზე (ახლანდელ მოვლენებთან დაკავშირებით), ლიტერატურის დანიშნულებაზე რომ არაა აუცილებელი მწერალმა ადამიანს რაღაცისკენ მოუწოდოს... ისაუბრა თავის ახალ წიგნზე "მე რომ ფეხბუთელი ვიყო."  გაიხსენა ირაკლი ჩარკვიანი და შემდეგში მისი მუსიკის ფონზე გააგრძელა საუბარი... თქვა რომ ძალიან უყვარს წერის დროს მუსიკის მოსმენა , რომ წერისგან იღებს ძალიან დიდ სიამოვნებას.. 
ბევრ ისეთ თემას შეეხო რაც აქტუალური იყო .. მართალია იყო რაღაც საკითხები რაშიც მე სხვა მოსაზრება მქოდნა მაგრამ მერე რა? :). 
 ისეთი შთაბეჭდილება დამრჩა რომ ამ ადამიანს კაი ხანია ვიცნობ იმდენად გახსნილია ურთიერთობაში. მოკლედ კარგი ენერგიით დამუხტული წამოვედი...
  დათო ტურაშვილის "ჯინსების თაობა" ,"იყო და არა იყო რა", "გურჯი ხათუნი" და პატარა მოთხრობები მაქ წაკითხული და ამ შეხვედრამ რაღაცნაირად დამმუხტა რომ უფრო მეტი წამეკითხა მისი შემოქმედებიდან.. 
მთელი 2 საათი ყველა ვიღიმოდით საკამოდ კარგი იუმორის გრძნობა აქვს . 
ორგანიზტორებმა მგონი წიგნების თაობამ (იმედია არ მეშლება სახელი) პატარა კონკურსიც ჩაატარა .. უნდა გაგეგრძელებინა ფრაზა "კითხვა არის.."  მე რამ გამომაშტერა არ ვიცი (ნუ კი ვიცი =)) აღიარება მიჭირს =))  და ჩავთვალლე რომ შეკითხვაზე ამობობდნენ არადა შვილი რა შეკითხვა მწერალია მოწვეული წიგენბის თაობა და რა შეკიიითხვა... კაია რომ დროულად მივხვდი ჩემ დებილობას და დავწერე კითხვა არის დიალოგი ავტორთან.. ანუ კითხვის პროცესში გებადება რაღაც კითხვები რაზზეც საბოლოოდ ავტორი გცემს პასუხს თანდათან ..ნუ მმართალია ვერ გავიმარჯვე მაგრამ ეგ არაფერი  თითიდან გამოწოვილი (თუ როგორ ამობებენ ) გაცვეთილი ფრაზების რახარუხს ჯობს :) 
  ხოოოდა დადგა ის დრო რომ ავტოგრაფები უდნა დაერიგებინა მეც არ ვარ ფიბიმ აღნიშნა ავტოგრაფის ხამი და ბოლო წამამდე არ ვაპირებდი მისვლას იმ მიზეზის გამო რომ წიგნი არ მქონდა და ფურცელზე არ მინდოდა მაგრამ ემრე მომესმა ფრაზა.. ფურცელზე ვის გინდოდათ ?  (მე და ფიბიმ ვთხოვეთ სანამ წავიდოდა ფიბი) ხოდა მეთქი კაი მოვალ და გამოვართემვ ავტოგრაფს ჰუჰ ხოოოდა მივედი შემობურნდა და მხედავს ფურცლით ხელში გაღიმებულ გოგოს  და მეკითხება ...
-რა დავწერო? 
წამიერი დაბნევა დამემართა რა უნდა დაწერო? ნეტა რა? უდნა დამახასიათო.. ან დამხატო :=)) (მეგობრების დღიურებში რომ იყო ხოლმე) ხოდა მერე თავი ხელში ავიყვანე გავყარე ჩემი სულელი ფიქრები და ...
-რაც თქვენ გინდათ...
ხოდა აი ესეც ფურცელი 

დადადადანნნ! (და მართალია ფიბი ვის ეცალა მაგის ავტოგრაფისთვის)




თაკომე
p.s  ვიდეოსაც დავდებ