Monday, June 11, 2012

პატარ-პატარა გმირობები

რა ძნელია თურმე ბავშვობის ანდაც დიდობის შიშს გაუმკლავდე თითქოს არაფერ ისეთ შიშს.. უფრო ნათელი რომ გახდეს ყველაფერი მე დღეს გავბედე და საკუთარი ტუჩებით ბუშტ(ებ)ი გავბერე თითქოს არაფერი ხო? არადა სადღაც 2 წლის წინ თვალში გახეთქილი ბუშტი რომ მომხვდა მთელი  დღე პულსს თვალით მისინჯავდნენ (კაი ხო გაზვიადება ვის არ სჩვევია) მაგრამ მართლა იმის მერე ბუშტი არ გამიბერავს აქამდე=))) ხოდა დღეს ახალ მისული რომ ვიყავი სკაუტებში და თან აქაოდა სიმამაცეა დევიზიო მეც ჩემით შევთავაზე ბუშტების გაბერვა ...
ჩემ დღევანდელ გმირობაზე ლაპარაკს სულაც არ ვაპირებდი მაგრამ ...
მმ მოკლედ მოდი ისევ გმირობის თემას გავაგრძელებ მგონი რომ ყველა ჩვენგანში ცხოვრობს გმირი ოღონდ არ ვიცით ხოლმე.. გმირობისთვის არაა აუცილებელი ვიღაცას სიცოცხლე შეუნარჩუნო ან ატომური იარაღი გაანადგურო. ზოგჯერ გმირობაა ისეთ ადამიანს რომ უღიმი რომელმაც გული გატკინა ...ზოგჯერ გმირობაა ის რომ დაინახავ ადამიანს რაღაც დაუვარდა და კი არ დაუძახებ თვითონ მიაწვდი... გმირობაა ის გულით რომ არ გინდა რაღაცის გაკეთება და სხვის თხოვნას გაითვალისწინებ.. გმირობაა ის პირველ კლასში რომ ხარ და არ იტირებ ..ზოგჯერ გმირობაა ის წინ უგემრიელესი ტორტი რომ გიდევს და არ ჭამ...ზოგჯერ გმირობაა ის ნასწავლი რომ გაქ მასალა და სხვებს უთმობ ... ზოგჯერ გმირობაა ის თევზს რომ დაიჭერ დაუკან გაუშვებ...ზოგჯერ გმირობაა ის ავარიის შემდეგ ისევ მანქანაში რომ ჩაჯდები..ზოგჯერ გმირობაა ის  სიტყვებზე "სულ შენი არაა"?სათამაშს რომ დაუთმობ/
 ჩვენი ცხოვრება პატარ-პატარა გმირობებისგან შედგება უბრალოდ არ ვიცით ხოლმე..


თავშიავარდნილი თაკომე

No comments:

Post a Comment