Sunday, June 24, 2012

ჭიამაიების (ახლა უკვე) ჯოჯოხეთი.

ჩემი ჭიამაიებით დაგიფარე სხეულის ყველა სანტიმეტრი. თითოეული უჯრედი დაგიფარე. შენ კიდევ ახტი და ყველა ერთად ჩამოიბერტყე. 


მგონი დროა აკწმუტუნებული ლეკვივით ღმერთს მივუფხაჭუნო კარზე და ყველაფრისთვის ვთხოვო პატიება. მადლობა გადავუხადო იმისთვის რო დედამიწაზე ჩამომახეთქა და ჩემი ადგილი მაჩვენა.


ცოტა არ იყოს დეპრესიული პოსტი გამომდის არა? 
ესე მგონია ნაცარქექია ვარ და სხეულზე უზარმაზარი მჭადი ევს, მე კიდე ვფართხალებ და ვერაფრით გამოვმძვრალვარ ამ სიმძიმიდან.


 fიბი

1 comment: