გუშინ მუცლის ძლიერმა ტკივილმა გამომაღვიძა, აი ისეთმა, თვითონ სიზმარშიც რომ გტკივა.
ამ ბოლო დროს რადიოს "დავუმუღამე" და ეხლაც ყურადრების გადასატანად ყურებში ყურსასმენები გავირჭე და გეზი რადიოსკენ ავიღე :D ჰოდა ერთ რადიოსადგურს გადავახტი, მაგრამ უცბად ყურში სიტყვები "ლიტერატურული კონკურსი" დავაფიქსირე. სასწრაფოდ უკანვე გადმოვთე და ყურები ავილესე... ალუბლობის მერე მე და თაკომეს ლიტერატურულ კონკურსებში არ მიგვიღია მონაწილეობა და (არც გვიყვარს არადა მაინცდდამაინც)... იმ წამსვე თაკოს დავუკავშირდი და ვუთხარი, თაკომემაც გაიხარა :))) რარაც ორივე ამ ბოლო დროს ძაიან უაზროდ ვართ და თანაც გამოცები დაგვიმთავრდა და დრო გვაქვს თავზე საყრელი.
დამეთანხმებით, რომ ძალიან უაზრობაა ნებისმიერი კონკურსი, რომელიც "ლაიქითა" და "მესიჯით" აგვარებს ჟიურის პრობლემას. გულისამრევიცკია რაღაც მომენტში. მაგრამ მე და თაკომე ისე " დავიქოქეთ",რომ რაღა დაგიმალოთ და პირველი ორივე ადგილი ჩვენთვისვე გვემეტება :D პრიზები წიგნებია და ჩემი და თაკომეს წიგნები რამ გაყო. თაკომე პირველ ადგილს უმიზნებს, მე-მეორეს და იმედია ყველაფერი გამოგვივა.
ქვევით იხილეთ ორიივე ნაწერი:
takome
fibi
P.S დამლაიქებლებს და კეთილისმსურველეეებს ღმერთი გაახარებს და რავიცი :D ძლიერი სურვილის სემთხვევაში შეგვიძლია მოგებული წიგნები გათხოვოთ :D
მუდამ თქვენი კონკურსანტი fიბი
No comments:
Post a Comment